Wzorce projektowe

Podsumowanie użytych wzorców projektowych.

Strategy

Został użyty podczas implementacji różnych typów wiadomości w module message.

Rysunek 1: Wzorzec projektowy strategia.

Klasa Message zawiera metodę process(context), która wywołuje metodę process(sender, context) na obiekcie klasy implementującej interfejs Body. Metoda ta różni się w zależności od typu ciała. Wiadomość jest zatem przetwarzana w różny sposób w zależności od tego, jaki obiekt Body jest zawarty w obiekcjie Message. Konkretna strategia dostarczana jest w konstruktorze klasy Message.

Stosując ten wzorzec projektowy unikamy wielkokrotnego sprawdzania typu wiadomości i w zależności od niego uruchamiania różnych fragmentów kodu. Niezależnie od typu wiadomości po prostu wywołujemy na niej metodę process, a w zależności od umieszczonej strategii wykona się właściwy kod.

Minusem takiego podejścia jest konieczność przekazywania wielu referencji w ramach obiektu context, a nie tylko tych, których potrzebuje dana wiadomość. Mimo to, po zamknięciu wszystkich zmiennych kontekstowych w jednym obiekcie, niewygoda jest minimalna.

Template method

Został użyty podczas implementacji zamiany wiadomości na reprezentację json w module message.

Rysunek 2: Wzorzec projektowy metoda szablonowa.

Metoda Message.serialize() jest metodą szablonową. Definiuje kolejność zapisywania informacji do reprezentacji json. Jednak ich treść zależy od używanej implemetacji interfejsu Body.

Dzięki zastosowaniu wzorca “template method” zyskujemy na czytelności kodu oraz skalowalności rozwiązania. Nawet, gdy dodamy więcej implementacji Body, treść metody Message.serialize() się nie zmieni.

Dependency injection

network.routing.RoutingTable, network.messagequeue.MessageQueueExit i network.connection.ConnectionManager są wstrzykiwane w konstruktorze do network.routing.Router.
network.routing.Router, state.proxy.StateUpdater, state.proxy.StateInformer oraz klasy paczki message.process odpowiednio oznaczone tutaj są wstrzykiwane do message.process.MessageProcessor.
state.Scheduler jest wstrzykiwany do wszystkich klas paczki state.proxy.
state.Servant jest wstrzykiwany do state.Scheduler.
state.Progress jest wstrzykiwany do state.Servant za pomocą “settera”.
state.CalculatedPublisher, state.ReservedPublisher i state.TaskPublisher są wstrzykiwane do state.Servant.

Główną zaletą zastosowania wzorca Dependency injection jest umożliwienie bardziej precyzyjnych testów jednostkowych. Dodatkowo, w przypadku klasy state.Progress możliwe jest opóźnienie inicjalizacji tablicy postępu oraz stworzenie jej w różny sposób w zależności od tego, czy udało się połączyć z siecią.

Active object

Większość modułu state jest implementacją wzorca projektowego Active object. Jest on opisany dokładnie w donumentacji modułu.

Dzięki użyciu tego wzorca projektowego możliwy jest asynchroniczny dostęp do tablicy postępu oraz innych zmiennych stanu. Pozwala to na nieprzerwaną pracę komunikujących się wątków i lepszą skalowalność. Możliwy jest nawet podział programu między wiele komputerów (lecz w tym przypadku jest on niepraktyczny). Dodatkowo, można bez dodatkowego nakładu kodu dodać więcej wątków obliczeń, czy UI. Pozwala to na dopasowanie użycia procesora wielordzeniowego do potrzeb użytkownika (może chcieć swobodnie używać komputera podczas obliczeń, lub nie).

Home